Waar zijn we? Op een plein, in de stad, zoals de helft van de mensheid. Levend in steden, waar we slechts zover kunnen zien als gebouwen reiken, verliezen we het gevoel voor verhoudingen en zouden kunnen geloven dat de mens de maat en de heerser van de wereld is. In deze voorstelling pogen we contact te maken met wat ver weg lijkt: alle verschillende landschappen die onze planeet bevat, die niet zo ver zijn als we misschien denken. Om grip te krijgen op onze plaats in het geheel en nabijheid te voelen met wat ver weg lijkt, verkennen en verbeelden we de ruimte om ons heen door deze opnieuw in kaart te brengen.
Salomé Mooij nodigt ons uit om te proberen om de hele aarde in het Sint-Jansplein te passen. Ze vraagt ons om ons de wereld voor te stellen zonder natiestaten – een opnieuw in kaart brengen van de wereld vanuit de landschappen waaruit ze bestaat. Waar is onze aarde op dit moment van gemaakt, en hoe zouden we ons de wereld kunnen voorstellen?
In deze gedownscale-de realiteit worden we uitgenodigd als hands-on cartografen van het actuele en het mogelijke. Uitgerust met ons eigen lichaam, een verrekijker, ladders en handgemaakte karren van gerecycled materiaal, vertrekken we vanuit de ontmoetingsplek om een gigantische zandtekening te maken. Een tekening van de wereld op de schaal van de individuele mens.
Filosofisch in onze zoektocht, analoog in onze aanpak, speels, komisch en aanstekelijk in onze actie, maken we van het plein een gigantische zandbak voor nieuwsgierige mensen.