PROJECT

“Eenvoudig, maar briljant.”

Pieter T’Jonck in De Morgen

“A blond girl in a light blue dress, on heels. I’ve barely begun to watch her, when it happens: a hand moves over her body as if it has a mind of its own. And I realize that I’m glad she’s back. Little gestures and simple movements make for a surprisingly fascinating performance.”

Hans-Maarten, post in zijn blog Utopia Parkway

In haar vorige voorstellingen werkte Charlotte Vanden Eynde vaak beeldend en verstild met objecten en video, op de grens met beeldende kunst. In I’m Sorry It’s (Not) A Story geeft ze met pure beweging en dans vorm aan haar associatieve beeldentaal en gaat ze op zoek naar het ‘beeld’ en de poëzie in beweging. Ze begeeft zich op de grens tussen theatraliteit en abstractie. Ze experimenteert met betekenis en emotie, maar laat de toeschouwer in het ongewisse over wat hij te zien krijgt. I’m Sorry It’s (Not) A Story vraagt om een persoonlijke interpretatie van de kijker. Wie zoekt naar een verhaal, blijft op zijn honger zitten. Maar ook wie geen verhaal wil zien, komt bedrogen uit. I’m Sorry It’s (Not) A Story is een verhaal dat er geen is en toch ontstaat… voor wie wil.

De voorstelling is opgedragen aan de Canadese zangeres Lhasa de Sela, die op 1 januari 2010 op 37-jarige leeftijd overleed aan borstkanker. Haar nummer Cara de la Pared/Face to the Wall wordt gebruikt in de voorstelling.