Cecilia Lisa Eliceche
© Herman Sorgeloos

Cecilia Lisa Eliceche

1986 AR

Cecilia Lisa Eliceche (1986), ook wel bekend als Quilomba Yupanki, is een danseres, choreografe, verdediger van de dans en bruja geboren in het oosten van Wallmapu-gebieden, tegenwoordig bekend als zuid Argentinië. Haar hart en voeten zijn geworteld in het grondgebied van Abya Yala, waar ze is geworden wie ze is. Ze is haar moeder, vader en zus eeuwig dankbaar voor hun liefde: Maite Eliceche, Maite Lisa en Cesar Ruben Lisa. 

Ze start met dansen in het lokale dansconservatorium van Bahia Blanca, maar voedt zich ook door het aanleren en beoefenen van verschillende populaire dansen zoals cumbia, tango, milonga en danzas vascas. Op 18-jarige leeftijd verhuist ze naar Brussel om te studeren aan P.A.R.T.S., de school van Anne Teresa de Keersmaeker. Tussendoor wordt ze uitgenodigd als gaststudent bij Movement Research in New York City. 

Van 2017 tot 2019 wordt Cecilia opgeleid in Capoeira Angola bij Mestra Ritinha. Als danseres trad ze als performer op in het werk van o.a. DD Dorvillier, Claire Croizé, Etienne Guilloteau en Eleanor Bauer. Ze werkt al meer dan 10 jaar met Heather Kravas en is assistente van balletmeester Janet Paneta. Daarnaast werkte ze samen met Natalia Martirena, Ayelen Parolin en Manon Santkin. 

Sinds 2016 heeft ze de eer om samen met de Braziliaanse kunstenaar Leandro Nerefuh experimentele kunst te creëren en te cultiveren. Dat leidt in 2018 tot de epische reeks Orphic Exuberance vs. Solar Capitalism die een maand lang duurde tijdens het KunstenFestivaldesArts. Cecilia is begaan met het beoefenen van het erotische, bezweringen en de aanraking. Met Leandro deelt ze de interesse in anti-koloniale verhalen.

In 2017 behaalde ze een Master in Choreografie bij DAS in Amsterdam. Ze studeerde af met haar Conjuration Caribbean Thinkers for a New Europe met de uitmuntende gasten en medewerkers Teresa Maria Diaz Nerio, Nadia Ellis, Gloria Wekker, Quinsy Gario, Leandro Nerefuh en Jennifer Tosch. 

Haar eerste werk als choreografe was Cow’s Theory (2011), een vrouwelijk trio dat de prix Jardin d’ Europe won voor “haar intense fysieke onderzoek naar constructie dynamieken en sociale relaties”. Haar tweede voorstelling Unison (2014) is een queer feministisch kwartet dat vertrekt van weven en erotiek. Haar Dancerly Lecture: The ghost of Lumumba (2017) is een antropologische studie van het Vlaamse culturele veld. Het is een reactie op het werken in een context van witte suprematie en diep structureel racisme. Ze beleeft haar Touching Sessions, tastexperimenten en toewijding aan het erotische als een contra-actie tegen het geweld van het kolonialisme.

Ze is twee keer uitgenodigd als gastonderzoeker aan het English Department van UC Berkeley door professor Nadia Ellis om zich te verdiepen in BlackCaribbean Studies en Post-Colonial Theory. In 2018 behaalde ze een postgraduaat in Dekolonial Feminism and Andean Thought bij IDECA (Instituto de Estudio de las Culturas Andinas) en GLEFAS (Grupo Latinoamericano de Estudio, Formación y Acción Feminista) in Puno, Peru. Ze had de eer om te studeren bij grote feministen van Abya Yala zoals Angela Y. Davis, Rita Segato, Carmen Cariño, Ochy Curiel, Yanet Medrano, Judith Butler en anderen. Sinds 2018 ontwikkelt ze haar onderzoek naar afro-diasporische dansen onder het mentorschap van de legendarische geleerde en levende bibliotheek: Nancy de Souza (Dona Cici). 

In 2014 nodigde Carine Meulders haar uit om artist in residence te worden bij wpZimmer, een traject dat tot op vandaag doorgaat. Momenteel is ze gevestigd tussen Salvador de Bahia en Brussel. Samen met Leandro Nerefuh wijdde ze zich het afgelopen jaar en de komende jaren aan een duik in de diepe wateren van Ayiti.

Noot voor theaters en anderen: voor een kortere versie van Cecilia’s bio kunt u contact opnemen met wpZimmer.