Niko Hafkenscheid

Niko Hafkenscheid (1977) studeerde filosofie en werkte als literatuurcriticus voor De Tijd en verschillende kunstmagazines. Momenteel werkt hij als muzikant, componist en muziekdramaturg voor film en performance. Daarnaast maakt hij ook eigen performances die het muzikale aspect steeds als centraal uitgangspunt nemen.

Hafkenscheid begon zijn muzikale carrière als zanger en gitarist bij de band Mute en toerde als voorprogramma van onder meer A Silver Mount Zion, Shannon Wright en Do Make Say Think langs verschillende grote Europese festivals. In 2007 begon een samenwerking met Meg Stuart / Damaged Goods. Voor de productie MAYBE FOREVER componeerde hij de muziek en voerde die live uit op scène. De voorstelling toerde vier jaar binnen en buiten Europa, werd geselecteerd voor het Theaterfestival 2008 en won de Prijs van de Jury op het BITEF International Theater Festival in Belgrado. De muziek werd door Damaged Goods ook uitgebracht op cd. Hafkenscheid nam tevens deel aan een improvisatieproject met Meg Stuart, Hahn Rowe en Vania Rovisco voor Istanbul 0090 in Garajistanbul.

Gelijklopend ontwikkelde Hafkenscheid eigen performatief werk, samen met de Spaanse performers Coral Ortega en Sara Sampelayo. My name is… (2009) en In this case… rather not (2011) werden geproduceerd door Beursschouwburg, nOna en DT Espacio Escénico Madrid. In 2010 werkte hij samen met Kabinet K. en componeerde hij de muziek voor Unfold (2010) en I See You (2012). Unfold werd geselecteerd voor het Theaterfestival 2010.

Met geluidskunstenaar Cristophe Bailleau gaf Hafkenscheid de cd Lights out in the ghosting hour uit (2009) bij het Franse label Optical Sound. Met schrijfster Saskia De Coster, scenograaf Kristof Timmerman en acteur Peter Gorissen creëerde hij EGG, een installatie voor de publieke ruimte, geproduceerd door nOna (2011). Als componist werkte hij voor de televisiezender Arte en voor verschillende productiehuizen. Films als Not Quite The Taliban (Fadi Hindash, 2009), Shadowwarriors (Bart Vermeer, 2011), Simple Appareil (Jean Christophe Cavallin, 2008) worden vertoond op festivals wereldwijd.