PROJECT

In Shapeless gaat Charlotte Vanden Eynde verder met het bewegingsonderzoek dat ze aanvatte in de solo I’m Sorry It’s (Not) A Story (2009). Daar lag de focus op betekenis. Nu keert ze terug naar de vorm. Vertrekpunt zijn de zuiver fysieke, vormelijke en dynamische aspecten van beweging. Vooral het dynamische, iets wat in haar vroeger werk slechts beperkt aanwezig is, heeft haar aandacht. Ook gaat ze bewust in dialoog met het dansvocabulaire dat haar lichaam als danseres heeft gevormd: iets wat ze voorheen eerder negeerde of van zich af probeerde te schudden. Ze tast de grenzen van abstractie af, maar sluit daarbij de emotie niet uit.

In Shapeless is een belangrijke rol weggelegd voor muziek en (zelf opgenomen) geluid. Ook het licht krijgt een meer dan ondersteunende functie. Vanden Eynde laat het beeldende en verstilde dat haar voorstellingen tot nu toe kenmerkte voor een stuk achter zich. Het lichamelijke blijft wel haar uitgangspunt, maar ze gaat bewust op zoek naar een soort ‘vormeloosheid’, naar het chaotische en ongrijpbare, naar ‘vorm die geen vorm is’.