PROJECT

Door de stad te bewandelen, leert Diego Echegoyen de stad kennen en brengt hij ervaringen van het wandelen naar zijn stad, als inwoner van Argentinië, samen in de openbare ruimte van Brussel. Op die manier overlapt het onderzoek zijn stad van herkomst met de stad waar hij nu gevestigd is, en de steden waar zijn werk hem brengt. Als champignonplukker of seizoenarbeider verhuist Diego van stad naar stad en neemt hij zijn werk en praktijken met zich mee. Dit is een voortdurend proces van dislocatie waarbij hij zijn eigen migratie opspoort en opnieuw signaleert, met als doel bij te dragen aan de bewustwording van migratieprocessen.

Wandelen is een instrument geworden waarmee hij zijn migratieproces abstraheert en zijn denkprocessen in welke stad dan ook verbindt met persoonlijke en historische gebeurtenissen zowel in Brussel als in Buenos Aires, en een reeks reflecties die daaruit voortkomen. Wandelen is dus één van de in elkaar grijpende delen van zijn praktijk, namelijk: Wandelen, Plekken verbinden (zowel ter plaatse als van Buenos Aires naar Brussel) wat het creëren van betekenissen betekent, en Schrijven.

Deze vervlochten elementen zijn georganiseerd door protocollen en metaforische gebaren die hem in staat stelden andere performatieve extensies te verwezenlijken. Op deze manier werkt het onderzoek als een generatief proces dat zowel: meer onderzoek creëert als performatieve ervaringen als een manier om het onderzoeksproces te delen.

De laatste uitbreiding was een choreografische sound-walk, geactiveerd door een participerende rol van het publiek, die de relatie tussen de stad en haar burgers verkent. Het werkt als een geluidsverplaatsingsprotocol van twee of meer metropolen, waarbij de perceptuele context van een stad overlapt wordt met de fysieke ervaring van het lopen door een andere stad, waarbij ruimte wordt gemaakt voor elkaar binnen elkaars openbare ruimte. Dit impliceert dat hij zijn lichaam terugtrekt uit de ervaring om zijn stem en begeleiding te laten ontstaan.

“Voor deze nieuwe fase wil ik een ervaring creëren waarin mijn lichaam opnieuw kan binnentreden, ook al moet mijn stem aan de kant blijven. Het wordt een ervaring waarin de choreografie zich afspeelt op het lichaam van de bezoekers terwijl ze zich door de ruimte bewegen tussen fictieve stadsgeluidslandschappen (samengesteld uit echte geluiden van echte plaatsen) alsof ze migreren. De steden waar ik heb gewerkt zullen worden opgeroepen door middel van veldopnames, waardoor ze verschijnen als personages die met elkaar in interactie zijn.”