PROJECT

Whispered Dreams begon als een reeks brieven en teksten die werden uitgewisseld tussen Mona (een schrijfster en actrice uit Teheran) en Fariborz. Ze zijn goede vrienden en leden van hetzelfde collectief dat sinds 2011 actief is in Teheran. Uitgaande van deze teksten herbekijken ze hun band, vriendschap en artistieke samenwerking, waarbij ze gender en geleefde ervaringen – die van Fariborz in Amsterdam en die van haar in Teheran – in ogenschouw nemen. Door de afstand vindt hun samenwerking op afstand plaats, wat bepaalde uitdagingen met zich meebrengt in hun creatieve proces en performatieve opstellingen. Deze afstand maakt integraal deel uit van het concept van het werk en zorgt voor uitdagingen, vooral met betrekking tot de interactie met het publiek. 
 Vriendschap’ en ‘zelfcensuur’ zijn de centrale thema’s die ze verkennen in Whispered Dreams, waarin ze verschillende aspecten van vriendschap en zelfcensuur als concepten in vraag stellen en onderzoeken hoe ze dit kunnen vertalen naar een fysieke ruimte terwijl ze het publiek erbij betrekken.