PROJECT

Simon, Garfunkel, My Sister and Me

! Opgeschort wegens het COVID-19 Corona virus !

September 1981

Paul Simon en Art Garfunkel spelen hun legendarische benefiet-concert in Central Park New York voor de overweldigende opkomst van meer dan 500 000 fans. De avond gaat de geschiedenisboeken in als een muzikaal feest van vriendschap, solidariteit en liefdadigheid.

Mei 1982

De dubbel-elpee Simon & Garfunkel Live in Central Park doet zijn intrede ten huize De Proost en veroorzaakt de hevigste ruzies tussen twee zussen. Wie is eigenaar van plaat? En kan die zomaar beslissen wie wanneer mag luisteren?

Januari 2017

Kristien De Proost ontdekt dat Paul Simon en Art Garfunkel elkaar al jaren mijden. Meer nog: ze waren al gesplit ten tijde van hun legendarische concert in Central Park, konden elkaar niet meer rieken of zien. But the show had to go on. Geschokt door door die informatie beslist Kristien De Proost dit trauma te verwerken in een nieuw project.

2018

#metoo en dekolonisering beheersen het debat in de kunsten en schreeuwen om nieuwe nuances.

Januari 2019

Witte theatermaakster en actrice Kristien De Proost nodigt zwarte theatermaakster en actrice Bwanga Pilipili uit voor het ultieme reënactment van Simon & Garfunkels live-concert in Central Park New York.

Wie speelt Art en wie speelt Paul? Overleven Bwanga en Kristien de confrontatie met de twee onsterfelijke muzikanten? Met elkaar? Blijven ze overeind tegenover het legendarische concert? Krijgt het publiek waar voor zijn geld of niet? Geraken we met zijn allen tot aan het laatste nummer? En zijn er aan het eind winnaars en/of verliezers?

Simon, Garfunkel, My Sister and Me wordt een voorstelling over rivaliteit in al zijn vormen. Live versus tape, vrouw vs man, zwart vs wit, Europa vs Amerika. Over bruggen en woelig water. Over feelin’groovy. Over boksers, hometowns, oude vrienden en de 50 ways to leave your lover. Maar vooral over het recht om te blijven zingen wat je zingen wil.

Kristien De Proost

1972 ◊ BE

Kristien De Proost is een Belgische theatermaker en schrijver. Ze studeerde Germaanse Filologie aan de KUL en Toneel aan de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Als actrice werkte ze met regisseurs als Luk Perceval, Wayn Traub, Josse De Pauw en Julian Hetzel. Ze speelde onder andere bij CAMPO, BRONKS, Transquinquennal, LOD, hetpaleis, KVS en Toneelhuis. Van 2004 tot 2017 maakte ze deel uit van de artistieke kern van het Brusselse collectief TRISTERO. Daar speelde ze o.a. mee in de repertoirestukken Altijd ‘tzelfde en Abigail’s Party en maakte ze collectieve creaties als Coalition en Reset. Met haar eigen creatie Toestand werd ze geselecteerd voor Het Theaterfestival en toert ze internationaal. In 2017 verlaat ze TRISTERO om zich meer te focussen op schrijven en solowerk.

Bwanga Pilipili

1978 ◊ DRC

Afkomstig uit Kivu, in de regio van de Grote Meren in RDC, werkt Bwanga Pilipi voor de Specials Olympics, wanneer ze beslist om toelatingsexamen te doen aan het INSAS in Brussel. Ze studeert er af in 2012 en speelt in les Monologues du Vagin van Eve Ensler, geregisseerd door Nathalie Uffner. In 2013 geeft ze gestalte aan Pauline Lumumba voor de creatie Une saison au Congo van Aimé Césaire, geregisseerd door Christian Schiaretti bij Théâtre National Populaire. In de zomer van 2013 vervoegt ze het team van Milo Rau en het International Institute of Political Murder in Avignon voor de internationale tournee van het documentaire theaterstuk Hate Radio. In 2016 keert ze terug naar het Théatre Nationale Populaire voor de productie La Tragédie du Roi Christophe. Sinds 2012, organiseert en presenteert ze literaire ontmoetingen binnen de associatie Lingeer. In 2018, schrijft en regisseert ze Datcha Congo, een bewerking van De Kersentuin van Tsjechov. De voorstelling gaat in première op Tarmac des Auteurs in Kinshasa. Bwanga Pilipili is daarnaast co-organisatrice van het Festival Bruxelles/Africapitales, een samenwerking met de Hallen van Schaarbeek en een collectief kunstenaars van Afrikaanse origine. Mademoiselle PILIPILI en Uhorakeye leiden het project Gens de Bruxelles/ MarchésMarcher. In 2020, creëert ze samen met actrice/theatermaakster Kristien De Proost, een nieuwe musical-politieke theatervoorstelling: Simon, Garfunkel, my Sister and me. Op het witte doek speelt ze in Black, de film van Adil El Arbi en Billal Fallah over Brusselse straatbendes, die heel wat stof doet opwaaien. Ze speelt hoofdrollen in Les empreintes douloureuses van Bernard Auguste Kouemo, Tu seras mon allié van Rosine Mbakam, Pickles van Manuella Damiens en recent Kaniama Show van Baloji. Ze is ook regelmatig te zien in televisieseries, onder meer in Engrenages, Unité 42, Les Rivières Pourpres en Prise au piège.

Credits

Van en met: Kristien De Proost en Bwanga Pilipili ◊Vormgeving: Marie Szersnovicz◊Geluid: Brecht Beuselinck◊Dramaturgie: Sara Vanderieck◊Productie: Kristien De Proost en Kunstencentrum Nona◊Met de steun van: SABAM For Culture◊Coproductie: C-Takt Genk, CC De Grote Post, Arenbergschouwburg, CAMPO en wpZimmer