Crip (werktitel)
© Lisa Marcella Ben Fallah

PROJECT

Crip (werktitel)

“We zijn bang voor het lelijke… Freakshows liggen gelukkig al een hele tijd achter ons. Maar met de gedachte ‘wij zijn normaal en zij zijn abnormaal’ distantiëren we ons nog steeds van andere lichamen.”

De onderzoeksresidentie van Charlotte bestaat uit twee grote delen. In het najaar van 2019 was Charlotte bij wpZimmer in residentie voor haar ontwikkelingsonderzoek, met als zoektocht dans als documentaire en de beperking van het lichaam. Charlotte verzamelde materiaal over het (onvolmaakte) lichaam in de maatschappij en kunst. Zo sprak ze met antropologen, kunstwetenschappers, etc. Ook ging ze in gesprek met andere makers die omgaan met het medium documentaire zoals Silke Huysmans en Hannes Dereere en theatergezelschap Berlin.

Samen met videomaker Jochem Baelus filmde en interviewde Charlotte verschillende mensen met abnormale lichamen, van mensen met lichamen met een beperking (geblesseerd, kreupel, oud, zwaarlijvig, gehandicapt) maar ook van bodybuilders en andere extreem getrainde lichamen. 

Nu komt ze terug voor deel twee. In het voorjaar van 2020 dompelt ze zichzelf onder in extreme bewegingsvormen om het (on)volmaakte lichaam fysiek voelbaar te maken op de scène. Hierbij wordt ze begeleid door een Butoh-en Bodybuild-deskundige. Vervolgens zal ze op de vloer experimenteren met mobiele flatscreens en met een cast van professionals en non-professionals.

Hoe wil ik documentaire meenemen op de scène?
Welk bewegingsmateriaal werkt met het documentair materiaal?
Welke lichamen of combinatie van lichamen kunnen de inhoud van het documentaire materiaal het best vertalen? 

Andere residentie partners zijn Het Paleis, De Grote Post, C-takt, De NWE Vorst en Les Ballets C de la B.

Charlotte Goesaert

1987 BE
Charlotte Goesaert is een Belgische choreografe, danseres en performer. Na haar afstuderen in 2009 aan de Fontys Dansacademie in Tilburg bleef ze in Nederland wonen en werkte ze internationaal. Zo was ze als danseres en performer betrokken bij creaties als Skagen (Almschi, 2011), Tuning people (Synchroon, 2019), Romeo Castellucci (Giudizio, Possibilit, Essere 2014) en Post uit Hessdalen (Echo, 2019). Ze werkte in Rotterdam met stadsgezelschap Ro Theater, in Lissabon met choreografe Olga Roriz, in Berlijn met Alize Zandwijk en in Keulen met danstheatergezelschap Bodytalk/Johann Kresnik.