PROJECT

Matisklo

In Matisklo zoekt Bosse Provoost met zes andere theatermakers naar de limieten van het uitspreekbare en afbeeldbare aan de hand van gedichten van Paul Celan, kostuums die een mens opslokken en hoopjes bezielde materie.

Celan gaat als overlever van de Holocaust moreel en talig tot het uiterste. Zijn poëzie reikt naar wat zich ‘voorbij’ de taal bevindt: een wereld lang voor of ver voorbij de mensen, een spreken vanuit het eigen dood¬-zijn…
Ieder woord is als een steen die opgepakt en vanuit meerdere richtingen bekeken kan worden. Drie spelers doen een worp.

Ook enkele ambigue en in zichzelf gekeerde ‘figuren’ maken hun opwachting. Welke spreidsprongen aan beteke¬nis en verbeelding ontstaan er wanneer deze figuren en de gedichten van Celan elkaar ontmoeten?
Getuigt het duister aan de hemel niet van het verre sterren¬licht dat onze wereld onmogelijk kan bereiken? Matisklo is een uitnodiging om naar ‘zwartsterren’ te turen.

DRAADZONNEN
boven de grauwzwarte kaalslag.
Een boom-
hoge gedachte
grijpt de lichtklank: er zijn
nog liederen te zingen, voorbij
de mensen
(Paul Celan, Ademkeer)

Bosse Provoost

1993 ◊ BE

Bosse Provoost bevindt zich met zijn werk in de schemerzone tussen theater, dans en beeldende kunst. Vanuit een interesse in wat ‘half-menselijke figuren’ op een scène kunnen vertellen, verkent Bosse Provoost artistieke strategieën om de spelers op scène schijnbaar te ontmenselijken, of om levenloze dingen te spreken te krijgen. In Herberg (2015) speelden de acteurs onder een snelwegviaduct, op grote afstand van het publiek en bij zonsondergang. In Moorde Bacon! (2015) was er een hoofdloos lichaam te zien dat onderbelicht bleef en daardoor bizarre, onmogelijke vormen leek aan te nemen. The Act of Dying (2017) ten slotte gedroegen de spelers zich als euforisch moordende en stervende tekenfilmfiguren en werd er gedanst door een metershoog houten kader.

Bosse is momenteel regisseur bij Toneelhuis onder het nieuwe makerstraject P.U.L.S. Hij studeerde in 2016 af aan de drama opleiding van KASK/School of Arts Gent. In datzelfde jaar won hij samen met Kobe Chielens de Jongtheaterprijs van Theater Aan Zee met de voorstelling Moore Bacon!. Hij heeft terugkerende samenwerkingen met theatermaker Geert Belpaeme en beeldend kunstenaar/lichtontwerper Ezra Veldhuis.

Credits

Van en met: Max Pairon, Ezra Veldhuis, Joeri Happel, Geert Belpaeme, Bosse Provoost & Benjamin Cools◊Tekst: Paul Celan – translation by Ton Naaijkens◊Productie: Toneelhuis & Kraagsteen◊Coproductie: Kunstencentrum Vooruit & Jonge Harten Theaterfestival◊Met ondersteuning van: wpZimmer & De Brakke Grond, Amsterdam◊Dank aan: Lien Wildemeersch, Hendrik Van Doorn & Rosie Sommers