PROJECT

Gilles Deleuze haalt het voorbeeld aan van een kind in het donker dat zichzelf troost door in een adem te zingen en zijn bewegingen naar dit lied te coördineren. In Skènè portretteren Etienne Guilloteau en Claire Croizé op dezelfde manier twee mensen die hun weg moeten vinden in de chaos en lege ruimte van het podium. Het gevoel van verlatenheid dat wordt opgeroepen wanneer Croizé alleen op het podium begint, blijft bij ons, zelfs wanneer Etienne Guilloteau zich bij haar voegt, vergezeld van de klanken van een pianoconcert van Mozart. Hun bewegingen volgen de muziek op een bijna automatische manier, maar zonder contact. Ondanks de unisono van de twee dansers, is er geen directe communicatie. Skènè laat ons zien dat we altijd alleen in het donker blijven.