PROJECT

Ik denk vragen te stellen, maar de vragen stellen mij.

Een verwonderde voorstelling over het zelf en het andere.
Over zoeken naar verbinding tussen de dingen.
Over samen zijn of samen niet zijn.
Een voorstelling van gedachten.
Vrolijke, wilde, vragende, bange, korte en langere gedachten.

Salut Copain is de eerste monoloog van de jonge theatermaakster Dounia Mahammed. De tekst is geïnspireerd op het werk van de Russische absurdistische schrijver Daniil Charms en de Amerikaanse auteur Paul Auster. Mahammeds tekst en spel getuigen van een bijzondere gevoeligheid voor taal, humor en beeldend denken. Schipperend tussen vertwijfeling en verwondering, zet ze de taal in als medium om op de scène te filosoferen, dromen, tekenen, wankelen en bevragen. Een virtuoos spel over identiteit en verschil.

Met Salut Copain studeerde Mahammed af aan de afdeling Drama van het KASK in Gent. In 2015 won ze er de Horlait-Dapsens Prijs mee, en in de zomer van 2016 de SABAM Jongtheaterschrijfprijs op Theater aan Zee in Oostende. In 2017 werd de solo geselecteerd voor Circuit X, dat beloftevolle jonge makers de kans biedt om hun werk te tonen in cultuurcentra in Vlaanderen en Nederland.

De voorstelling reisde naar Gouvernement (Gent), Theater aan Zee (Oostende), C-Mine (Genk), DE Studio (Antwerpen), Recyclart (Brussel), Vooruit (Gent), Theaterfestival Boulevard (‘s-Hertogenbosch) en de Beursschouwburg (Het Theaterfestival / Circuit X, Brussel), en gaat opnieuw op tournee in België en Nederland van februari tot april 2018.

Uit het juryrapport van het KASK: “Dounia is een mooie, ontwapenende en gevoelige actrice. Het is uitzonderlijk dat iemand een solo kan brengen die de hele ruimte vult. Het is bijzonder hoe Dounia als actrice in de voorstelling een dialoog met zichzelf voert, niet alleen op het vlak van spel en dramaturgie maar ook met zichzelf als speelster. (…) Ze heeft een perfecte toon gevonden om de subversieve geest van Charms te vatten en trekt dat door in heel precies, lichamelijk spel. (…) Ook de tekst maakt indruk, pakkend en vol humor.”

Uit het juryrapport van Theater aan Zee: “Salut Copain is een intrigerende monoloog over de mogelijkheid en onmogelijkheid iets gezegd te krijgen. We zien een vrouw op zoek naar houvast. Ze wil ergens de vinger opleggen, maar het ontglipt haar telkens. Dat levert een vertwijfelde zoektocht op, waarbij ze voortdurend wordt afgeleid door haar eigen denken. De grilligheid van de fantasie, de muzikaliteit van de tekst en het bizarre bewegingspatroon smelten samen in een voorstelling, die tegelijkertijd fragiel en krachtig weet te zijn en de toeschouwer voortdurend meeneemt. Het geheel ademt generositeit uit. De actrice dwarrelt als een licht blaadje door de ruimte heen maar heeft duidelijk een stevig fundament. De fascinaties die aan de basis van de tekst liggen worden op een zeer persoonlijke manier verwerkt en resulteren in een eigenzinnige en originele voorstelling.”