PROJECT

MARS II is een poëtisch relaas over de impact van catastrofes. Ecologische rampen, economische crisissen en terroristische aanvallen lijken ons tegenwoordig voortdurend boven het hoofd te hangen. De hedendaagse westerse samenleving wordt wel eens omschreven als een ‘risicomaatschappij’: volkomen in de ban van gevaar, organiseert ze zich in grote mate om risico’s te voorkomen. Hebben we als mensheid nood aan dergelijke verhalen, zoals een kind geniet van een griezelig sprookje? Onze focus op een bepaalde dreiging activeert ons immers ook: de angst voor een mogelijke ramp maakt ons gedreven om die met alle middelen af te wenden. In die zin is elk apocalyptisch scenario, hoe waarschijnlijk of onwaarschijnlijk ook, een soort seculier ‘memento mori’ – een herinnering aan onze sterfelijkheid.

Karl Van Welden werkt in deze performance met de impact van een asregen op de muziek en performance van pianist Frederik Croene. Op onschuldige wijze beginnen asdeeltjes lichtjes te vallen. Na verloop van tijd daalt de donkere asregen exponentieel op de muzikant en zijn instrument neer, waardoor het beeld en het geluid langzaam maar zeker transformeren.

MARS II maakt deel uit van een ruimere MARS-reeks. Die spitst zich toe op de menselijke weerstand tegen grote fysieke krachten. Een eerste luik van deze reeks bestond uit het videowerk IMAGES FOR MARS I, waarin twee militairen langzaam naar elkaar toe buigen, de voeten in een laag beton.