In Corps de ballet zet Noé Soulier het vocabularium in van het klassiek ballet om de innerlijke organisatie ervan bloot te leggen. In deze groepschoreografie voor de dansers van het Ballet de Lorraine confronteert hij uiteenlopende benaderingen van het ballet, waardoor onze traditionele verwachtingen bij dit genre bevraagd worden. Wat zich meestal op de achtergrond voltrekt wordt bevreemdend tastbaar: de manier waarop de dansers de beweging benaderen, de intimiteit van een pas de deux, de opeenvolging van stappen tussen twee posities. Op de grens tussen de betekenisvolle gestiek van de ballet-mime en de abstracte choreografie van het ballet ontstaat zo een nieuwe inkijk op de oorsprong van de hedendaagse Europese dans.
© Laurent Philippe © Laurent Philippe