Betty Tchomanga
Betty Tchomanga werd in 1989 in de Franse regio Charente-Maritime geboren als dochter van een Kameroense vader en een Franse moeder.
Ze begon met dansen toen ze 9 jaar oud was en volgde lessen in jazz en klassieke dans. Van 2004 tot 2006 studeerde ze aan het Conservatoire de Bordeaux en bij Alain Gonotey Cie Lullaby. In 2007 ging haar interesse uit naar hedendaagse dans en volgde ze een choreografische kunstenaarsopleiding in het Centre National de Danse Contemporaine in Angers (CNDC) onder leiding van Emmanuelle Huynh, die ze in 2009 afrondde.
Toen begon ze haar carrière als performer naast Emmanuelle Huynh (Cribles, Augures) en Alain Buffard (Tout va bien).
Betty Tchomanga zette haar reis als performer voort en sloot zich aan bij veel verschillende choreografen, elk met een totaal verschillende esthetiek: Raphaëlle Delaunay (Bitter Sugar), Fanny de Chaillé (Passage à l’acte), Gaël Sesboüé (Grammes), Éléonore Didier (Moi, mes copines, à l’instant où ça s’arrête), Anne Collod (Le parlement des Invisibles), Herman Diephuis (Clan ; Mix), Nina Santès (Hymen Hymne ; République Zombie).
In 2014 begon Betty samen te werken met iemand die een grote invloed zou hebben op haar artistieke journey: Marlene Monteiro Freitas. Ze begonnen samen te werken in 2014 en doen dat nu nog steeds (D’ivoire et chair, les statues souffrent aussi ; Bacchantes, prélude pour une purge ; Mal Embriaguez Divina).
Sinds haar afstuderen aan de CNDC in 2009 heeft de kunstenares de praktijk van de uitvoerder nooit losgekoppeld van die van de schepper. Deze laatste neemt verschillende vormen aan: in 2012 creëert ze “-A- ou il a sûrement peur de l’eau le poisson” in samenwerking met de muzikant Romain Mercier ; vervolgens in 2013, een voorstelling in situ genaamd “Le Rivage” in samenwerking met Oriane Déchery en Jérôme Andrieu.
In 2016 sloot Betty Tchomanga zich aan bij l’Association Lola Gatt Productions chorégraphiques gevestigd in Brest, als geassocieerd choreograaf samen met Gaël Sesboüé en Marie-Laure Caradec. Hetzelfde jaar nog regisseert en choreografeert ze een toneelstuk voor drie vertolkers, “Madame”. Begin 2020 creëerde ze een solo getiteld Mascarades, die ze zelf uitvoerde en choreografeerde. Vandaag werkt Betty aan” Wildfire” een stuk dat in 2022 in première zal gaan.