PROJECT
The black body, the blue mind and the fluorescent guts.
De voorstelling begint met een rij mensen op het podium. Ze worden gerangschikt in een weloverwogen volgorde: van links naar rechts, van danser naar performer.
Raquel Gualtero – Núria Guiu – Magí Serra – Magí Serra
Quim Bigas – Pere Jou – Pere Jou – Txalo Toloza
Hoe kan een lichaam in beweging en zijn meest opvallende verschillen een gesprek hebben in een ballet-like piece? Hoe kan je een ballet creëren tussen dansers en performers? Hoe kan je ze door elkaar halen? Welke voor- en nadelen brengt dat met zich mee? Hoe kunnen ze nog steeds zichzelf zijn terwijl ze één lichaam vormen? Wat kan deze combinatie van profielen bieden? En het ballet? Wat zou een 21e eeuws ballet zijn voor zo’n eclectische groep?
HOE JE DANST
Het zwarte lichaam, het eerste deel van de titel, is een code die ons in staat stelt vormen te vinden. Vormen die min of meer harmonisch, min of meer mooi, min of meer performant zijn door de dans. Vormen die zich bevinden tussen de virtuositeit van grote dansers als Núria Guiu, Magí Serra en Raquel Gualtero, het lichaamsexperimentele vernuft van Txalo Toloza en Pere Jou, en de podiumcreativiteit van Quim Bigas.
“Mijn gebruik van dit concept komt voornamelijk van Spinoza, die over het lichaam spreekt op basis van zijn vermogen om het te beïnvloeden of te worden beïnvloed. Dit zijn geen verschillende capaciteiten, ze gaan altijd samen. Als je iets beïnvloedt, stel je jezelf tegelijkertijd bloot aan beïnvloeding, zij het op een iets andere manier dan je een moment eerder zou kunnen zijn beïnvloed.”
Brian Massumi. Ejercicios de ocupación Page 23 Editorial Polígrafa
HOE JE DENKT
De blauwe geest, het tweede deel van de titel, is een vraag voor de performers. Wat denkt de danser op het podium? Gedachten verschillen sterk, afhankelijk van ieders persoonlijkheid en het soort werk, of het nu meer choreografisch, performatief, repetitief, muzikaal, fysiek of esthetisch van aard is. Welke ideeën komen en gaan wanneer de dansers zich in stilte bewegen? Hoe kunnen die gedachten op het podium worden weergegeven?
“Het is een kwestie van laten zien dat het lichaam de kennis die we erover hebben overstijgt, en dat het denken ook het bewustzijn dat we ervan hebben overstijgt.“
Gilles Deleuze. Spinoza: Praktische Filosofie pp. 18-19 Boeken over stadslichtjes
HOE JE JE VOELT
Het fluorescerende lef, derde deel van de titel, zou het lichtende pad van emotie zijn. Op welke manier praat emotie met het bewegende lichaam? In welke mate kunnen emoties worden aangepast? Zijn zij verantwoordelijk voor het eindresultaat? Emoties genereren grote hoeveelheden constructieve en destructieve energie, chemische stoffen die door het lichaam worden afgescheiden bij levenssituaties.
Deze residentie is mede mogelijk gemaakt door het Instituut Ramon Llull.
