PROJECT
Oracle
Oracle is een collectieve praktijk ontwikkeld door Caroline Daish, Justine Maxelon en Michel Yang in 2015. In de afgelopen drie jaren is Oracle gepresenteerd in verscheidene contexten en spontaan verschenen in de publieke ruimte
Oracle is een ogen-gesloten lichaam-stem improvisatiepraktijk voor verscheidene plekken; treinstations, parken, instituties, bossen, publieke bibliotheken, stedelijke tuinen en private woonplekken. Het speelt in op die omgeving door een onmiddellijk geluids- en bewegingscompositie en breidt de grenzen tussen de individuele, emotionele uitdrukking en gedeelde publieke plek uit. De naam Oracle suggereert vertegenwoordiging, ambiguïteit, obscuriteit, goddelijkheid, communicatie, medium, uiting, wijsheid. Ze kozen de naam Oracle omdat het deze uitgebreide notie van stem en onuitspreekbare omvat.
De groepschoreografie wordt eerder gecreëerd door een auditieve perceptie dan een visuele logica en benadrukt de idiosyncratische aard van luisteren. Luisteren doet ons de emotionele en culturele verbinding met zichzelf, met elkaar en met de omgeving begrijpen, bevragen en veranderen.
Het begeleiden van Oracle is zoals een levende partituur, een notatie die de ervaring van de kortstondige uitvoering vertaalt naar verschillende visuele media. Oracle biedt verschillende mogelijkheden van deelname – als uitvoerder, toeschouwer, ontvanger, live-scorer of toevallige voorbijganger.