PROJECT
GHOST
“Doorheen de laatste jaren stierf bijna iedereen aan mijn vaders kant van de familie. Dat is niet interessant. Wat interessant is, is dat ik het herdenken opgaf, de doden zijn niet weg.
Ik wilde een einde maken aan hoe ik over de dood dacht, aan hoe ik de tijd voelde. Ik wilde een systeem uitwerken om te spelen met de permanente aanwezigheid van het verleden, alles wat me altijd omringt. Mijn vuist in het archief steken, het tussen mijn tanden krijgen.”
Asa Horvitz nam tweeduizend boeken en trainde er een machine learning systeem (AI) op. We zien Kunstmatige Intelligentie als een manier om toekomsten te genereren uit het materiële verleden, Kunstmatige Intelligentie als een poging om de doden uit het archief op te wekken, Kunstmatige Intelligentie als een afscheid van het zoeken naar antwoorden… en als er een antwoord komt, is de echte vraag misschien onbekend.
“Als ik zing, ben ik met woorden, met melodie, met vorm. Het is een absoluut materiële situatie, maar daaromheen begint iets anders te ontstaan. Soms wordt het onduidelijk wat ik ben, wat het lied is, wat herinneringen zijn, de doden, jij, de kamer. De toekomst stort in. Het ondeelbare heden strekt zich uit en wordt opgevuld met het verleden. Je mag overweldigd worden. Benjamin schreef zoiets, dat door herinnering elk moment de rechte poort kan worden waardoor een nieuwe tijd kan verschijnen.“
GHOST is het tweede deel van een trilogie; bekijk hier de preview van het eerste deel.