PROJECT

Van 25 tot 31 mei 2020 nodigen Gosie Vervloessem en Carine Meulders 7 artiesten uit voor een collectieve residentie rond het thema Horror & Anthropoceen. De deelnemers zijn Maria Lucia Cruz Correia, Nada Gambier, Maria Jerez, Marialena Marouda, Diederik Peeters, Edurne Rubio en Sina Seifi.

Het vertrekpunt van deze collectieve residentie is de vraag: als de wereld zich als ramp manifesteert en daardoor quasi ondenkbaar wordt, hoe kunnen we die wereld dan toch proberen te begrijpen? De effecten van klimaatverandering en een fenomeen als de recente uitbraak van het coronavirus COVID-19 drijven het ondenkbare op de spits: we worden ons meer en meer bewust dat ons leven zich afspeelt in een wereld die tegelijk menselijk en niet-menselijk is.  Hoe begrijpen we die intense verstrengeling? Hoe hier en nu in de wereld navigeren? 
Kan het horrorgenre – als plek waar de paradoxale gedachte van het ondenkbare vorm krijgt – ons hierbij helpen? Sterke horrorverhalen voeren vaak detectives op die op één of andere manier ontsporen. Dit is hun kracht: ze banen zich een weg door de chaos, maar zijn pas echt in topvorm als ze het monster in zichzelf de vrije loop laten. Wat kan dit betekenen voor de positie van de kunstenaar, voor de ontwikkeling van artistiek werk en onderzoek? 

Deze residentie is vandaag relevanter dan ooit. Ze vindt plaats op het moment dat maatregelen met betrekking tot het bewaren van de fysieke afstand het sociale leven grondig hertekenen. Eerder dan alles af te lasten, is deze de situatie een uitdaging om opnieuw uit te vinden wat een residentie kan zijn. Wat heet vandaag collectief? Hoe kan uitwisseling er uitzien wanneer je niet samen rond de tafel kan zitten of in de zaal de vloer op kan gaan?  Hoe verder springen dan samen een scherm delen op digitale platformen?