PROJECT

Actually, I am someone is een reeks van zestig portretten die zestig jaar bezetting verbeelden. Achtenveertig foto’s worden geprojecteerd, twaalf zijn afgedrukt. Het getal 48 staat voor het jaar 1948, ‘Al Nakba’ (catastrofe). In dat jaar werd een miljoen Palestijnen gedeporteerd, vond er een genocide plaats en werden honderden dorpen met de grond gelijk gemaakt.

De portretten van Palestijnen die leven onder Israëlische bezetting werden genomen op de Westelijke Jordaanoever in juli 2008. De reeks toont indringende en persoonlijke beelden van mensen die we meestal nooit te zien krijgen: niet de minderheid van fundamentalisten, ontvoerders, gijzelnemers, zelfmoordactivisten of agressors, bekend van het nieuws*, maar de meerderheid van de Palestijnen, gewone mensen die een normaal leven trachten te leiden.

Centraal in deze portretten staat de Palestijnse sjaal (‘hatta’ of ‘kiffeyeh’), een culturele traditie die symbool werd voor de identiteit en het verzet van dit onderdrukte volk. De portretten werden genomen in de stijl van pasfoto’s, eenvoudige zwart-wit ‘headshots’ die het individu direct identificeren. Vele Palestijnen worstelen met het begrip identiteit. Wat doe je met identiteit als je thuisland niet wordt erkend of het bestaan ervan door sommigen zelfs ontkend wordt? De paspoortfoto werd gekozen om te duiden op het feit dat vele Palestijnen die in vluchtelingenkampen leven niet eens een paspoort of gelijk welk identiteitsbewijs bezitten. Zij zijn inwoners van nergens.

Tenslotte zijn er de muren. In tegenstelling tot de cementen Apartheid van de Israëli’s, drukken deze portretmuren de hoop uit dat de dingen in de regio zullen veranderen. Het zijn muren met dromen over een normaal leven; muren die steun bieden van buitenaf in plaats van muren die de vrijheid van een onderdrukt volk aan banden leggen; muren die mensen verbinden in plaats van ze te scheiden; muren die niet met bulldozers kunnen worden neergehaald omdat ze bij elkaar gehouden worden door de gedachten van sympathisanten.

*De beschrijving komt uit het boek ‘Time Suspended’ van Herman Asselberghs, Els Opsomer en Pieter Van Bogaert