Elisabeth Borgermans

Elisabeth Borgermans studeerde Dans aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven. Ze creëerde o.a. de voorstelling To Paint is to Love Again (2016, i.s.m. De NWE Vorst en DansBrabant) en het duet No (2017, met Companhia Instável), inzoomend op dans, popmuziek en 19de-eeuwse poëzie. In 2018 was Elisabeth in residentie bij o.a. P.A.R.T.S./Rosas, KAAP Brugge, Companhia Instável, Teatro Municipal do Porto Rivoli en DansBrabant.

In haar makerschap onderzoekt ze de verschillende krachten aanwezig in het dansende lichaam aan de hand van procedures en thema’s uit de literatuur, filosofie en cinema.  In Elisabeths werk is het lichaam allesbehalve zwijgzaam. Het lichaam is vehikel: alle beschikbare gereedschappen van het lijf worden ingezet op zoek naar een herformulering – van de wereld om ons heen, van het medium dans zelf wellicht.

In de periode 2020-2022 maakte en speelde Elisabeth twee succesvolle dansproducties met nationale en internationale uitstraling. Hedendaagse interpretaties van klassieke symfonische muziek en oude literaire tekst stonden daarbij centraal. Ze was betrokken als choreografe bij de creatie van Electric Life, een productie van fABULEUS en coproductie van Concertgebouw Brugge en Brussels Philharmonic rond de muziek van Igor Stravinsky. Bovendien creëerde ze de solo Zäsur, in muzikale samenwerking met Alain Franco, gecoproduceerd door C-TAKT, DansBrabant, Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond, Perpodium, Cultuurhuis de Warande en met financiële steun van de Vlaamse overheid en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.