PROJECT
Samantha
In zijn werk probeert hij een reeks van de-identificatiemechanismen in de praktijk te brengen. Het de-identificeren van het object van representatie. Het de-identificeren van het subject als performer. Het de-identificeren van het subject als toeschouwer. Het de-identificeren van de tijd en de ruimte van representatie. Het ongedaan maken van de stille logica van de identiteit die al deze elementen verwikkelen, in een poging om de verwachting uit te stellen.
In zijn laatste voorstelling Aliciacarmen gebruikte hij verschillende, expliciete tactieken om het publiek te activeren. Bijvoorbeeld door naar de toeschouwer te staren om zo de representatie te doorbreken. Jaime probeert niet het publiek letterlijk tot actie te laten overgaan, maar probeert eerder een staat van zijn in de performance te initiëren. Vanuit deze ervaring richt hij zich op zijn volgende project met deze vraag: hoe kan een publiek als gemeenschap een solo maken? Daarvoor zal hij verschillende mensen (zowel publiek als anderen) interviewen om in zijn volgende fase te experimenteren met tactieken en strategieën.